|
جذب سرمایه گذاری خارجی با انعقاد قراردادهای جدید نفتی ایران (آی پی سی)
|
| حاتم صادقی زیاری، زینب شفقتی* |
|
|
|
چکیده: (3840 مشاهده) |
مقاله حاضر جهت تبیین ضرورت انعقاد قراردادهای جدید نفتی موسوم به آی پی سی و تأثیر آن
در جذب سرمایه گذاری خارجی م یپردازد. پس از اکتشاف نفت در ایران، صنعت نفت و گاز برای
جذب سرمای هگذار خارجی در این بخش از مدل های متنوع قراردادی استفاده کرد؛ از قراردادهای
امتیازی تا نسل پیشین بیع متقابل. با توجه به اینکه قوانین ایران در ارتباط با جذب سرمایه گذاری
خارجی در این حوزه سیاست سلبی یا محدودکننده ای داشت، یکی از معدود ایده های پیشنهادی،
ساز و کار قراردادی بیع متقابل بود. درواقع بیع متقابل ب هعنوان ابزار و راهکاری حقوقی برای
جذب سرمای هگذاری خارجی مطرح شد و تا سال 1392 در دستور کار بود تا اینکه مسئولان
صنعت نفت در همان سال به این نتیجه رسیدند که قراردادهای پیشین بیع متقابل نیز دیگر قادر
به پاسخگویی به نیازهای کشور و همچنین سرمای هگذار خارجی نیست. ازاین رو، مدل جدیدی از
این نوع قراردادها را طراحی کردند که هم منطبق بر قوانین کشور و حامی منافع ایران باشد و
هم راه را برای سرمای هگذار خارجی و ورود سرمایه هموار کند. با توجه به حقوق موضوعه ایران،
در قراردادهای آی پی سی پی ششرط های حقوقی برای جذب سرمای هگذاری خارجی محقق شده
است که در تحقیق حاضر به تشریح آن م یپردازیم. |
|
| واژه‌های کلیدی: کلمات کلیدی: نفت و گاز، قراردادهای نفتی، بیع متقابل، قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی، آی پی سی. |
|
|
متن کامل [PDF 215 kb]
(2071 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
