یکی از مهمترین ویژگی های حق، داشتن ضمانت اجرا یا تضمین اجرای مؤثر آن توسط دولت
است. این ضمانتِ اجراها واجدِ سلسه مراتبی است که حقوقِ کیفری در رأس و به عنوانِ ضمانت
اجرایِ قهرآمیز شناخته می شود. نظامِ قانون گذاری ایران حقوق مالکیت فکری را پذیرفته و در
راستای تضمینِ اجرای آنها، پاره ای ضمانت اجراهای کیفری را پیش بینی نموده است. لیکن
مسئله اساسی آن است با توجه به هزینه های فراوانی که جرم انگاری برای دولت دارد آیا استفاده
از آن برای تضمین این شاخه از حقوق بهینه است یا نه؟. جرم انگاری نقض برخی از مصادیق
ترسیم نموده است سازگار نیست. » جاناتان شنشک « مالکیت فکری با مراحلِ سه گانه ای که
همچنین در حوزه کیفرگذاری و در پرتوِ تحلیل هزینه-فایده پیش بینیِ ضمانت اجراهایِ کیفری
چندان بهینه نیست؛ چرا که دستیابی به اهدافِ حمایت از این حقوق با صَرف هزینه کمتر و از
طریقِ راهکارهای دیگر امکانپذیر است. یافته این تحقیق گویایِ آن است که استفاده از ضمانت
اجرای کیفری در مورد نقض مالکیت ادبی و هنری و حق اختراع سودمند به نظر نمی رسد در
حالی که استفاده از این ضمانت اجرا درباره علامت تجاری نتایجِ مطلوب تری به همراه خواهد
داشت.